?به بچه‌ها در سنین نوجوانی (هفت سال دوم) نباید گفت ندو! بلکه باید برای دویدن آنها هدف گذاری کرد. مثلاً یک بار در یک مهمانی بچه‌ها خیلی شلوغ می‌کردند. نوجوان‌ها را جمع کردم و به هر کدامشان یک مأموریت دادم. یکی را مدیرکل آب دادن، یکی مدیرکل چای دادن، یکی مدیرکل میوه دادن و دیگری مدیرکل کفش‌ها و … . تا آخر مهمانی می‌دویدند و خسته نشده بودند. همه تعجب کردند که با بچه‌ها چه کار کردی؟ گفتم، فقط به آنها شخصیت دادم و برای دویدنشان هدف گذاشتم.
?حجت الاسلام ماندگاری
){kind=link}
بدون دیدگاه